امام محور خلقت

قسمت دوم

 

۲ – امامت کامل کننده ی نبوت است .

حوادث پس از شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله گواهی می دهد چنانچه موضع گیری حضرت زهرا سلام الله علیها نبود ولایت امیرالمومنین تثبیت نمی شد و نامی از اسلام هم باقی نمی ماند. آنحضرت با تکیه بر ولایت امیرالمومنین توانستند هم رسالتی که نبوت داشت را حفظ کنند و هم ولایت را تداوم بخشند ، با توجه به آیه ی ۳ مائده امامت تکمیل کننده ی رسالت پیامبر است .

 

 

در آموزه های دینی ما پیامبران و اولیای الهی و امامان شیعه مقام و منزلت مشخصی دارند و برتری امام معصوم بر همه پیامبران، غیر از حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم قابل اثبات است و امام محور خلقت است  که در این جا به بعضی از این دلیل ها اشاره می کنیم:

۱. منصب امامت بر منصب نبوت برتری دارد قرآن کریم در شأن حضرت ابراهیم علیه السلام می فرماید: “وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی‏ قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ”. [۱]

علامه طباطبائی در تفسیر این آیه می فرماید: حضرت ابراهیم علیه السلام در اواخر عمر شریفش بعد از پیروزی در امتحان های مختلف و سنگین به مقام امامت رسید، در حالی که قبل از این، جایگاه رسالت را در اختیار داشت، ولی در عین حال ظرفیت پذیرش مقام امامت را نداشت.

۲. امام  هدایت کننده ای است که با امری ملکوتی که در اختیار دارد هدایت می کند، و امامت از نظر باطن یک نحوه ولایتی است که امام در اعمال مردم دارد، و هدایتش؛ مانند هدایت انبیا و رسولان و مؤمنان صرف راهنمائی از طریق نصیحت و موعظه حسنه نیست، بلکه هدایت امام  گرفتن دست خلق و به راه راست رساندن است.