بسم الله الرحمن الرحیم

تاکنون چند دوره آدم روی کره زمین زندگی کرده اند؟
نوع یادگیری ما در عالم ارواح چگونه بود؟
معلمین عالم ارواح چه کسانی بودند؟
چرا عالم ارواح ۲۰۰۰ سال طول کشید؟

 

 

موضوع : زندگی در عالم ارواح
– اعتقاد صحیح داشتن به عالم ارواح و عالم ذر موجب پاسخ به بسیاری از سوالات می باشد ، از جمله اینکه چرا بعضی ها معلول و یا ناقص الخلقه و یا عقب مانده ذهنی به دنیا می آیند ؟
– پاسخ قرآن کریم ، به توجیه بعضی افراد که گناه پدر و مادر را عامل نقص در خلقت فرزندان می دانند این است که ( الّا تزر وازره وزر اخری ) ،
هیچ گناهکاری بار گناه دیگری را به دوش نمی گیرد .
– امام باقر علیه السلام در جواب فردی که سوال کرد آیا این دوره زندگی انسان ، آخرین دوره زندگی در کره زمین است ؟ یا اولین دوره ؟ فرمودند ؛ از زمانی که این کره زمین قابل سکونت شد و خداوند خواست خلقتی ایجاد کند ۷ دوره آدمهائی روی کره ی زمین آمدند و رفتند و حضرت آدم دوره ی هشتم است که بعد از آن قیامت است .
– در روایتی آمده است که فردی به امام عرض کرد، که آیا قبل از این عالَمی که در آن زندگی میکنیم عالَمِ دیگری هم بوده است ؟ حضرت فرمودند ؛ بله بوده
و فرد چند بار سوال کرد که قبل از آن عالم ها هم عالمی بوده ؟ حضرت فرمودند ؛ اگر تا صبح هم بپرسی عالمی و آدمی بوده ، می‌گویم عالم و آدمی بوده است .
– طبق آیات قرآن و روایات ، اعتقاد ما این است که انسانهایی که از زمان حضرت آدم بر روی کره زمین به دنیا آمدند (به جز چهارده معصوم) تا آخرین نفر شان که بخواهد از دنیا برود ، قبل از ورود بدنیا در دو عالم قبل هم بوده اند ، عالم ارواح و عالم ذر .
– امیرالمومنین علیه السلام در مورد زمان خلقتِ روح فرمودند ؛ (خلق الارواح قبل الابدان بالفَی عام = خدای تعالی ارواح را ۲ هزار سال قبل از اینکه بدن هایشان را خلق کند ، آفرید .)
– در ابتدای خلقت ، هنگامیکه هنوز خلقی ایجاد نشده بود ، خداوند وقتی خواست خلقی را بیافریند ، روح مطهر پیغمبر اکرم و ۱۳ معصوم دیگر را آفرید .
– روح چهارده معصوم علیهم السلام ، هم از نظر نوع و هم از نظر شکلِ خلقت و هم از نظر زمان خلقت ، کاملاً با انسانهای دیگر متفاوت است .
– امام صادق علیه السلام در مورد جنس روح فرمودند ؛ روح یک جسم رقیقی است که یک لباس ثقیلی آن را پوشانده است .
– روح مجرد از ماده نیست .
– تنها خداوند مجرد است .
– ماده انواعی دارد ، همه ابعاد ماده را چشم نمی‌تواند ببیند ، مثل ذراتی که در هوا است ، و همه صداها را گوش نمی تواند بشنود ، مثل صدای مورچه ، (البته حضرت سلیمان بواسطه کرامتی که خداوند به ایشان بخشیده بود صدای مورچه را می‌شنید) .
– خداوند روح تمام انسانهائی را که قرار است تا برپائی قیامت وارد دنیا شوند در عالم ارواح تحت تعلیم چهارده معصوم قرار داد .
این آموزش اجباری بود .
البته انسان دارای اختیار بود ولی از اختیارش فقط در جهت گوش دادن به مطالب چهارده معصوم می‌توانست استفاده کند .
این اجبارِ تعلیم دادنِ حقایق به انسانها در حقیقت نوعی لطف و عنایت خداوند به انسان ها بود .
– روح انسان ، در عالم ارواح مانند زمینی نرمی که باران را بطور کامل جذب می کند بود ، قدرت پذیرش صد درصد حقایق را داشت .
– روح همه انسانها ، دارای یک استعداد مساوی بود ، بطوریکه فردی مثل سلمان و یا فردی مثل یزید ، به یک اندازه از حقایق آگاه شدند .
– یکسان بودن استعدادها در عالم ارواح و دارا بودن اختیار ارواح ، فقط برای گوش دادن ، و نه برای گوش ندادن ! این ادّعا را از افراد در قیامت سلب می کند که بگویند در عالم ارواح خدا به من استعداد کمی داد و من نفهمیدم ! و یا خدا به من اختیار داده بود و من از اختیارم استفاده کردم و مطالب را نشنیدم ، پس من مقصر نیستم !
– در عالم ارواح ، فاصله فیزیکی بین ارواح و معصومین نبود ، هر روحی ، وجود خدا را احساس می کرد و معصومین را در کنار خود می‌دید .
– در عالم ارواح ، ظرفیت روحی انسان ها بسیار زیاد بود ، بطوری که انسان ها در عالم ارواح هر چقدر که از معصومین ، حقایقی را می‌آموختند باز هم ظرفیت یادگیری و آموختن داشتند .
– روح انسانها آنچه را که در عالم ارواح آموختند به اندازه ای بود که در عالم ذر و عالم دنیا به آن نیاز داشتند و در حقیقت ذخیره روحی انسان یک ذخیره ی ۲۰۰۰ ساله بود.

– فراموشی عالم ارواح بخاطر تغییر معیارهاست ، همه عوامل مادی که به نوعی ما انسانها با آنها برخورد داریم ، مثل تغییر زمان و مکان و امکانات زندگی و شغل و غیره …، مانع یادآوری عالم ارواح می شود .
– در عالم ارواح ، روح انسان همه حقایق را هم می شنید و هم می دید و هم درک می‌کرد ، در حالیکه در دنیا فقط چشم وسیله ی دیدن است با زاویه دید محدود نسبت به برخی اشیاء ، فقط گوش وسیله ی شنیدن صداهائی با فرکانس مشخصی است ، اگر همه محدودیت هائی که در دنیاست از انسانها برداشته شود ، میشود عالم ارواح .