بسم الله الرحمن الرحیم

نکاتی از توقیع امام زمان علیه السلام به شیخ مفید علیه الرحمه

شرط ظهور قسمت سوم

 

منظور از عهدی که در توقیع امام زمان ارواحنا فداه به شیخ مفید آمده و شیعیان برای تحقق ظهور باید به آن متعهد شوند ، همان عهد ولایت امیرالمومنین علیه السلام است که پیامبر صلی الله علیه و آله در غدیر به مسلمانان ابلاغ فرمودند و برآن تاکید داشتند و تمام مسلمانان چه حاضر و چه غائب چه متولد شده و متولد نشده تا قیامت را شامل می شود.
امر امامت و جانشینی پیامبر یک امر الهی است همانطور که خداوند در آیه ۱۲۴ سوره بقره در مورد رسیدن امر امامت به ذریه حضرت ابراهیم علیه السلام فرمود عهد من به ظالمین نمی رسد. و با استناد به ابلاغ و اقرار زبانی و عملی پیامبر در غدیر که از مسلمانان گرفتند ، امر امامت بشری نیست.
در این زمان لازمست شیعیان بر عهد امامت اجتماع قلوب کنند نه فقط اجتماع عقیده و عمل .
شیعیان نباید امام را بعنوان فرد اصلحی که برای رفع گرفتاری و حوائجشان لازم دارند بخواهند ، بلکه باید وفادار به آن عهدی که پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر فرمودند باشند یعنی امام را برای حاکمیتی که در غدیر معرفی شدند بخواهند ، بعد از عثمان مردمی که خواستار خلافت حضرت امیر علیه السلام شدند بخاطر تعهد بر وفای آن عهد نبود بلکه چون ایشان را اصلح می دانستند انتخاب کردند.
در زمان حضرت علی علیه السلام معاویه بر ۷۰/۰۰۰ منبر ، صبح و شب امام علیه السلام را سب و لعن میکردند ، در این زمان هم افراد و علمائی که بدنبال افکار صوفیه و فلاسفه می روند مانند آن هفتاد هزار منبری هستند که به امام توهین می کردند چون در مقابل چشمه زلال امام بدنبال افکار انحرافی رفته اند ، این کارشان نه تنها وفاداری برعهدی که گفتیم بلکه ایستادن در مقابل امام است ، اجتماع قلوب در وفای بعهد امامت نیاز به سوخت دارد و آن اینست که شیعیان دل به دریای معرفت اهل بیت علیهم السلام که در قالب بسته های معرفتی در ادعیه و زیارتها بیان شده بسپارند تا جانشان از سرچشمه زلال اهل بیت علیهم السلام معرفت و طهارت سیراب شود.