معنای غضب و غیظ و فرقشان با یکدیگر

 

— انواع غیظ ( غیظ صورت مقدس و خوبی هم دارد)

— معنای کظم غیظ چیست ؟

— غیظ امام زمان علیه السلام نسبت به ظالمین به اهل بیت ، بعد از ظهور بصورت انتقام خواهد بود.

 

 

 

معنای غضب و غیظ

از فضایل اخلاقی که در قرآن به آن پرداخته شده است «کظم غیظ» است.
«کظم» در لغت عربی به معنی گلو یا محل خروج نفس است «کظم فلان» یعنی نفس او بند آمد و ساکت شد. «غیظ» هم به معنی خشم و غضب شدید و حرارتی است که انسان آن را از فوران و جوشش خون قلبش می فهمد و در می یابد.

معنای اصطلاحی
اصطلاح «کظم غیظ» یعنی خودداری از اظهار خشم و نگه داشتن آن در دل است. انسان در روابط اجتماعی با دیگران، بعضاً با عملکرد غلط آن ها و خطاهایی دور از انتظار مواجه می شود و این باعث عصبانی شدن فرد می گردد. در چنین حالتی، وظیفه اخلاقی و دینی انسان این است که خشم را آشکار نکند و به آن ترتیب اثر ندهد.
عصبانی شدن انسان یا برای دفع اذیت و ضرر است یا برای انتقام، اگر این خشم نسبت به کسی باشد که ضعیف تر است، در این حالت خون منبسط شده و رنگ شخص عصبانی، سرخ می شود ولی اگر این عصبانیت نسبت به کسی باشد که قوی تر از اوست و خود را از انتقام گرفتن ناتوان بداند، خون منقبض می شود و شخص اندوهگین می گردد. و رنگ رخسار زرد می شود.
انسان در حالت غضب تجلی گاه جهنم است و اگر خود را کنترل نکرد شراره این آتش به بیرون سرایت می کند و در قیامت با همین آتش خواهد سوخت. صدای تنفس و ناله انسان غضب کرده، صدای غیظ آلود جهنم است. و در حال عصبانیت شیطان به انسان بسیار نزدیک است بنابراین شخص عصبانی نباید تصمیم بگیرد و عملی را انجام دهد.
غضب از بیماری دل و نقصان عقل است و باعث ضعف نفس و نقص آن می شود (البته منظور غضبی است که مورد تأئید عقل و شرع نباشد که شرح آن در همین مقاله خواهد آمد)، دیوانه زودتر از عاقل و مریض زودتر از سالم عصبانی می شود اما نفس نیرومند و با فضیلت همچون کوهی است که طوفانها تکانش نمی دهد. کمتر صفتی از صفات رذیله به اندازۀ غضب ویرانی به بار می آورد و اگر فهرستی از آثار سوء غضب نوشته شود معلوم می گردد که این آثار از بسیاری از اخلاق رذیله بیشتر است.