درباره ی اینکه چرا اسم امیرالمؤمنین علی علیه السلام در قرآن بصراحت ذکر نشده است ﺷﯿﺦ ﻣﻔﯿﺪ ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺎﻓﯽ: ﺝ۱، ﺹ۲۲۶، ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﺑﻮﺑﺼﯿﺮ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﯾﻪ ﮐﺮﯾﻤﻪ ۵۹ ﺳﻮﺭﻩ ﻧﺴﺎﺀ:
«ﯾَﺎ ﺃَﯾُّﻬَﺎ ﺍﻟَّﺬِﯾﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍْ ﺃَﻃِﯿﻌُﻮﺍْ ﺍﻟﻠّهَ ﻭَﺃَﻃِﯿﻌُﻮﺍْ ﺍﻟﺮَّﺳُﻮﻝَ ﻭَﺃُﻭْﻟِﯽ ﺍﻷ‌َﻣْﺮِ ﻣِﻨﮑُﻢْ؛ ﺍﯼ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ، ﺭﺳﻮﻝ ﻭ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺍﻣﺮ (ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻋﻠﯿﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ) ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ»

ﺳﺆﺍﻝ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:

ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﮐﺮﯾﻤﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻭﻻ‌ﯾﺖ ﻭ ﺧﻼ‌ﻓﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﺍﺑﯽ ﻃﺎﻟﺐ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻋﻠﯿﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ،
ﺍﺑﻮ ﺑﺼﯿﺮﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ: ﻋﺎﻣّﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ: ﺍﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﺮﺍ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯿﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟

ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﮕﻮﺋﯿﺪ: ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﻢ ﺳﻪ ﺭﮐﻌﺖ ﯾﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺭﮐﻌﺖ ﻧﺒﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﻨﺪ، ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﺁﯾﻪ ﮐﺮﯾﻤﻪ ﻭﻻ‌ﯾﺖ ﻭ ﺧﻼ‌ﻓﺖ.
ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﻏﺪﯾﺮ ﺧﻢ ﺭﺍ ﻋﻠﯽ ﺭﻏﻢ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ ﺗﺤﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩﻧﺪ، ﻣﺎﻧﻌﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﺤﺮﯾﻒ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺰﻧﻨﺪ

سؤالم اینست که وقتی خدا فرموده ما قرآن را نازل کردیم وخودمان آن راحفظ می کنیم آیا اگر اسم حضرت علی در قرآن می آمد افرادی می توانستند برخلاف این وعده ی خدا قرآن را از بین ببرند یاتحریف کنند؟

پاسخ :

در پاسخ عرض می کنیم نباید تصور کنیم وقتی خداوند فرموده ” انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون = ما قرآن را نازل کردیم و ما خود آن را حفظ می کنیم” معنای حفظ همیشه “فقط” از طریق ملائکه و غیر مرئی است ، خیر ، خداوند کارها را از طریق ابزار و وسایلی که خود گذاشته انجام می دهد ، همین روشی که حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند یکی از مهم ترین راهکارهایی است که از ابتدای نزول قرآن موجب حفظ آن شده است ، اتفاقا این روش موجب تقویت ایمان به غیبِ مؤمنین به اهل بیت علیهم السلام هم شده است، یعنی کسانی که به ائمه علیهم السلام از راه عقل و منطق و روایات صحیح پیامبر صلی الله علیه و آله ایمان آورده بودند و مثلاً از آن ها می شنیدند که فقط آن ها “راسخون در علمند” , وقتی در قرآن نحوه ی چیدمان آیه ی ۷ سوره آل عمران را می دیدند ایمانشان به امام علیه السلام زیادتر می شد واین در حالی بود که جاهلین به ولایت با تفاسیر غلطشان بخاطر همین نحوه بیان قرآن ، هم خود را به اسفل السافلین می کشاندند و هم با تمام قدرت قرآن را حفظ می کردند ، بله ، عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.