معنای تفویض غلط و درست چیست که در جایی شهادت بر آن می دهیم و در جایی قائلین به آن مشرک شناخته میشوند؟

سوال

⬅️ در زیارت جامعه میخوانیم :
مُفَوِّضٌ فى ذلِكَ كُلِّهِ اِلَيْكُمْ ولي در زيارت سرداب مقدس اینگونه آمده :اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى هَدانا لِهذا وَعَرَّفَنا اَوْلِيآئَهُ وَاَعْدآئَهُ وَوَفَّقَنا لِزِيارَةِ اَئِمَّتِنا وَلَمْ يَجْعَلْنا مِنَ الْمُعانِدينَ النّاصِبينَ وَلا مِنَ الْغُلاةِ الْمُفَوِّضين
لطفا توضیح دهید این دو قضیه چگونه با هم جمع میشود؟؟
معنای تفویض غلط و درست چیست که در جایی شهادت بر آن می دهیم و در جایی قائلین به آن مشرک شناخته میشوند؟
تفویض در خلقت هم از همان نوع است در حدیثی که آمده “نحن صنائع ربنا و …”

📚 پاسخ ما :

⬅️ دراین قسمت از زیارت جامعه ی کبیره که نقل کردید، پس از ذکر حالاتی که نسبت به ائمه داریم (باید داشته باشیم) عرض می کنیم” همه را بشما واگذار کردم” یعنی مطابق آنچه شما از من می خواهید خودم را ساختم (خواهم ساخت) ولی در زیارت سرداب مقدس خدا را شکر می کنیم که، نه از کسانی هستیم که نسبت به ائمه آنقدر عناد دارند که معاند و ناصبی شده اند و نه ازکسانی هستیم که درباره ی ائمه آنقدر غلو کنیم که مثل گروهِ منحرف” مفوضه” اعتقاد داشته باشیم خداوند همه ی امور را به ائمه ” تفویض = واگذار” کرده و دست از خدائی برداشته وائمه را به حد خدائی برسانیم.