کلیپ تصویری امامت در جزء نوزدهم قرآن
امامت در اجزاء قرآن
امام المتقین، از ابتدای بعثت،در کتب منکرین غدیر امیرالمومنین است.
آیه ۷۴ سوره فرقان(جزء۱۹) که خداوند دعای عبادالرحمن را بر قراردادن آنها بعنوان “امام المتقین”بیان می کند در روایت شیعه و منکرین غدیر آمده که مصداقش امیرالمومنین صلوات الله علیه است.
همچنین آیه ۲۱۴ سوره شعراء(از جزء ۱۹) است که پیامبر صلی الله علیه و آله پس از اینکه ماموریت یافتند رسالت خود را علنی کنند از اولین مفاد دعوت پیامبر اینست که هرکس به ایشان ایمان بیاورد خلیفه و جانشین شان خواهد بود.
این مطلب هم در کتب شیعه و منکرین غدیر آمده که شخصی که از همان ابتدا ایمان آورد امیرالمومنین است.
سوال از منکرین غدیر:
اگر خداوند بخواهد بفرمائید امیرالمومنین بعد از پیامبر خلیفه و جانشین است به چه صورت باید بفرماید که شما قبول کنید؟(هر واژه ای تعیین کنید در روایان منکرین غدیر آمده است )
منکرین غدیر تفکر و تامل کنند!
جزء نوزدهم
سوره فرقان، آیه ۷۴ (امیرالمومنین علیه‌السلام امام المتقین)
وَ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقينَ إِماما.
منابع شیعه
تفسير القمي، ج ۲، ص ۱۱۷.
تفسير فرات الكوفي، ص ۲۹۴.
منابع عامه
حدود دقیقه ۲ و ۳۸ ثانیه
فضائل امییرالمومنین علیه‌السلام، ص ۲۰۰، ح ۲۰۵.
حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج ۱، ص ۵۳۹، ح ۵۷۵ و ۵۷۶.
ابن مردویه، مناقب علی بن ابیطالب علیه‌السلام، ص ۱۲۴ – ۱۲۵، ح ۱۵۷.
مناقب علی بن ابیطالب علیه‌السلام، ص ۶۰.
ابن مغازلی، مناقب علی بن ابیطالب علیه‌السلام، ص ۲۶۶، ح ۲۱۳.
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۹، ص ۱۷۰.
فرائد السمطین، ج ۱، ص ۱۴۱، ح ۱۰۴.
ابن مردویه، مناقب علی بن ابیطالب علیه‌السلام، ص ۵۸، ح ۲۰.
صاعدی، المقتطفات من کتاب فضائل الصحابه، ص ۵۶، فصل اول، ح ۶۷/۶۷.
کفایة الطالب، ب ۴۵، ص ۱۹۰.
ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج ۴۲، ص ۳۰۲ ۳۰۳.
مناقب الامام امیرالمومنین علیه‌السلام، ج ۱، ب ۲۰، ص ۲۱۱، ح ۱۳۱.
ابن مردویه، مناقب علی بن ابیطالب علیه‌السلام، ص ۵۸، ح ۲۱.
فرائد السمطین، ج ۱، ص ۱۴۳، ح ۱۰۷.
سوره شعراء، آیه ۲۱۴ (امیرالمومنین علیه‌السلام برادر و و صی و وارث و وزیر و خلیفه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله)
وَ أَنْذِرْ عَشيرَتَكَ الْأَقْرَبين
منابع شیعه
شیخ صدوق، علل الشرائع، ج ۱، ص ۱۷۰.
منابع عامه
طبری، جامع البیان، ج ۹، ص ۴۸۳ ۴۸۴.
تاریخ طبری، ج ۱، ص ۵۴۲ ۵۴۳.
متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۳، ص ۱۱۴، ح ۳۶۳۷۱ و ص ۱۳۱ ۱۳۳، ح ۳۶۴۱۹.
عسقلانی، الاصابه، ج ۴، ص ۴۰۷.
مسند احمد بن حنبل، ج ۱، ص ۱۷۸، ح ۸۵۵.
حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، کتاب معرفة الصحابه، ص ۱۴۳ – ۱۴۴، ح ۴۶۵۲/۲۵۰؛ مسند احمد بن حنبل، ج ۱، مسند عبد الله بن عباس، ص ۵۴۴ – ۵۴۵، ح ۳۰۵۲؛ مناقب الامام امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام، من الریاض النضره، ص ۲۰۴ ۲۰۵؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج ۱۲، ص ۷۷ – ۷۸، ح ۱۲۵۹۳؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۱۹ ۱۲۰؛ جواهر المطالب، ج ۱، ب ۳۳، ص ۲۱۰ ۲۱۲؛ فضائل اهل البیت من کتاب فضائل الصحابه، ص ۱۹۴ – ۱۹۶، ح ۲۹۳؛ خوارزمی، المناقب، ص ۱۲۵ – ۱۲۷، ح ۱۴۰؛ جوینی، فرائد السمطین، ج ۱، ص ۳۲۷ – ۳
ثبت ديدگاه