کلیپ تصویری امامت در جزء بیست و یکم قرآن
امامت در اجزاء قرآن
مومن شجاعی که خدا وعده شهادت به او داده در کتب منکرین غدیر امیرالمومنین علیه السلام است.
خلاصه :
— در قرآن علاوه بر دلایلی بر خلافت و وصایت امیرالمومنین و بقیه ائمه صلوات الله علیهم آمده دیگر صفاتی هم که آنها در راس آن بوده اند را درباره ائمه ذکر کرده است، از جمله صفت شجاعت را که در جزء بیست و یکم ،سوره احزاب آیه ۲۳ امیرالمومنین را بخاطر شجاعت ستوده است و افراد ترسو را تقبیح کرده است و بنا بر منابع منکرین غدیر کسی که شجاع است شایستگی خلافت دارد نه کسی که ترسوست.
— در روایات شیعه و منکرین غدیر روایاتی ذکر شده که این آیه درباره افرادی ست که بعد از آوردن اسلام با خدا و پیغمبر، صلی الله علیه و آله، عهد بستند که در جنگ ها پیامبر را یاری کنند و پشت به دشمن نکنند و آن فردی که بخاطر شجاعت به عهدش وفا کرد و منتظر شهادت است امیرالمومنین است.
— در مقابل ، روایاتی در کتب شیعه و منکرین غدیر به فرار ابوبکر و عمر و عثمان در جنگ ها تصریح شده است.
سوال از منکرین غدیر:
آیا کسی که به عهدش با خدا و پیامبر مبنی بر پشت نکردن در جنگ ها،بخاطر ترسو بودنش، وفا نکرده سزاوار خلافت است یا امیرالمومنین که بخاطر شجاعتش به عهدش با خداوند و پیغمبر وفا کرده است؟
منکرین غدیر تفکر و تامل کنند!
جزء بیست و یکم
سوره أحزاب، آیه ۲۳ (شجاعت امیرالمومنین علیه‌السلام در قرآن)
مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلا
منابع شیعه
تفسير القمي، ج ۲، ص ۱۸۸.
منابع عامه
ابن مردویه، مناقب علی بن ابیطالب علیه‌السلام، ص ۲۹۹، ح ۴۷۱.
سبط بن جوزی، تذکرة الخواص، چاپ تهران، ص ۱۷.
ابن مردویه، مناقب علی بن ابیطالب علیه‌السلام، ص ۳۰۰، ح ۴۷۲.
ابن حجر، الصواعق المحرقه، ص ۱۳۴.
بکری، فیض الملک العلّام، ۸۰.
ابن صباغ، الفصول المهمه، ج ۱، ص ۶۱۱.
خوارزمی، المناقب، ص ۲۷۹، و کنجی شافعی، کفایة الطالب، ب ۶۲، ص ۲۴۹، نقل از ابن جریر طبری.
حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۶، ح ۶۲۸.
قندوزی، ینابیع الموده، ج ۱، ص ۲۸۵، ب ۲۳، ح ۱۰.
آلوسی، روح المعانی، مجلد ۱۲، ج ۲۱، ص ۲۵۸ ۲۶۰.
(فرار ابوبکر و عمر و عثمان از جنگها)
فرار ابوبکر از احد:
طیالسی، أبوداود سلیمان بن داود، مسند أبی‌داود، ج ۱، ص ۸، مصر، دار هجر، چاپ اول، ۱۴۱۹ق؛ شیبانی، أحمد بن محمد، فضائل الصحابة، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، ۱۴۰۳ق؛ بیهقی، ابوبکر احمد بن حسین، دلائل النبوة، ج ۳، ص ۲۶۳، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اوّل، ۱۴۰۵ق؛ ذهبی، ابوعبدالله محمد بن احمد، تاریخ الإسلام، ج ۲، ص ۱۹۰ ۱۹۱، بیروت، دار الکتاب العربى، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک على الصحیحین، ج ۳، ص ۲۹۸، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
فرار عمر از احد:
طبرى، ابوجعفر محمد بن جریر، جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۹۵ ۹۶، بیروت، دار المعرفه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق؛ همچنین ر. ک: فخرالدین رازى ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج ۹، ص ۳۹۸، بیروت، دار احیاء التراث العربى، چاپ سوم، ۱۴۲۰ ق.
فرار عثمان از احد:
ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج ۳، ص ۱۰۷۴، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، ۱۴۱۲ق؛ طبری، أبوجعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج ۲، ص ۵۲۲، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق؛ مفاتیح الغیب، ج ۹، ص ۳۹۸.
فرار از جنگ خیبر:
المستدرک على الصحیحین، ج ۳، ص ۳۹ و ۴۰.
تخلف از لشکر اسامه:
ابن حجر عسقلانی، أحمد بن علی، فتح الباری (شرح صحیح البخاری)، ج ۸، ص ۱۵۲، بیروت، دار المعرفة، ۱۳۷۹ق.
المستدرک على الصحیحین،
ثبت ديدگاه